به یــــــــــــــــــــــــاد پـــــــــــدر
@};-@};-@};-@};-@};-
مـــن برای تنهــــــــــــــــا نبـودن
آدمهای زیادی دور و برم دارم
آن چیزی که ندارم کسی است که " پدر " میخوانمش...!
@};-@};-@};-@};-@};-
هنوزم چشم در راهم بیایی
تو را من سخت بی تابم بیایی
خدا بخشیده بر من فرصتی را
که بر خوابم تو شاید امشب آیی
تو را گریان و نالان بر مزارت
صدا کردم ،صدا کردم بیایی!...
نامت را بر کتیبه ای از جنس عاطفه حک خواهم کرد
تا گواهی بر معصومیت تو باشد
عکست را در گلدانی از جنس عشق خواهم گذارد
تا بر بام باغ ملکوت غنچه دهد
آخرین سخنت را با برگی از لاله در کتابی از عطوفت خواهم نوشت
و شب هنگام یاد تو را به میهمانی خیال خواهم خواند
بی گمان با من سخن خواهد گفت که زندگی کوچکتر از مردمک چشم تو است.
بهاران با تو زیباست...
و فصل پاییز مرگ برگ های سبز را به تماشا می نشیند.
زمستان غم چشمان تو را به خاطر می آورد
آنگاه که پر از فریاد در سکوتی دلگیر
غریبانه بار سفر بستی و به دیار معشوق شتافتی.
چگونه باور کنم فراقت را وقتی که بوی وجود تو را در خانه حس می کنم
چند روزی است طمع تلخ بی پدری را چشیده ام
و نا باورانه در سوگ فقدان گل سرخی که یار و همسفرم بود نشسته ام .
باز غم نبودنت چه سنگین است ولی یادت که
از هر حضوری پر رنگ تر است در لحظه لحظه زندگی با من است
و فراموشت نخواهم کرد...
هرگز گمان مبر ز خیال تو غافل ام
گر مانده ام خموش خدا داند و دلم
هرگز گمان مبر پندهای تورا برده ام ز یاد
تو خود جان کلامی و من شعر باطلم....!
هرگز گمان مبر که تورا داده ام ز دست
هنوز هم دعای خیر تو پشت سر من است..!
