دوستی بدون عمل
يكشنبه, ۵ خرداد ۱۳۹۲، ۰۱:۱۲ ب.ظ
بچه ام کوچولو بود، از من بیسکویت خواست.
گفتم: امروز مى خرم.
وقتى به خانه برگشتم فراموش کرده بودم.
بچه دوید جلو و پرسید: بابا بیسکویت کو؟
گفتم: یادم رفت.
بچه تازه به زبان آمده بود، گفت: بابا بَده، بابا بَده.
بچه را بغل کردم و گفتم: باباجان! دوستت دارم.
گفت: بیسکویت کو؟
دانستم که دوستى بدون عمل را بچه سه ساله هم قبول ندارد.
چگونه ما مىگوئیم خدا و رسول و اهل بیت او را دوست داریم، ولى در عمل کوتاهى مىکنیم؟
